Kampania Przeciw Homofobii wystartowała z nową akcją zatytułowaną „Rodzice odważcie się mówić”, w ramach której przygotowała plakaty ze znanymi wyrażającymi dumę ze swoich równie lub mniej znanych dzieci. Na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się w porządku, rodzice bywają dumni ze swoich dzieci i nie ma w tym niczego dziwnego. Problem w tym, że ci plakatowi rodzice nie są dumni z osiągnięć swoich pociech, z tego że zostały świetnymi aktorami/muzykami/naukowcami (niepotrzebne skreślić) czy chociażby doskonałymi stolarzami bądź hydraulikami. Dla nich powodem do dumy jest... homoseksualizm ich dzieci. Krótko mówiąc akcja przygotowana przez KPH to nic innego jak kampania reklamowa wynaturzenia, której głównym celem jest pokazanie, że bycie lesbijką czy pederastą jest powodem do dumy czy wręcz nobilitacją.
Moją pierwszą reakcją był śmiech. Pomyślałem sobie, że jeżeli dla rodziców jedynym powodem do dumy z własnych dzieci jest ich seksualna aberracja to muszą być (te dzieci) niezłymi nieudacznikami. Potem jednak przyszła refleksja, że kampania nie jest skierowana do starych koni takich jak ja, ale do ludzi młodych, podatnych na sugestie i wpływy rozmaitych „autorytetów”. Dla nich znana twarz jest często tożsama z mądrością a słowa aktorów czy muzyków przyjmowane są bezkrytycznie z całym dobrodziejstwem inwentarza. I wcale nie chodzi o to, że pod wpływem akcji propagandowej dzieciaki nagle zmienią swoją orientację seksualną, ale o to, że może ich ona zachęcić do eksperymentowania i rozwiązłości już nie tylko heteroseksualnej (która, nie ma co mydlić oczu, jest wśród młodzieży raczej normą niż wyjątkiem), ale również tej skierowanej ku przedstawicielom własnej płci. W moim odczuciu kampania ma wykształcić coś w rodzaju „mody na homoseksualizm” i sprawić, że ludzie reprezentujący środowiska LGBT staną się ikonami stylu i wzorami do naśladowania a normalność i tradycyjna seksualność będą powodem do wstydu.
Inicjatywa KPH jest wielkim wyzwaniem dla rodziców, nauczycieli i wychowawców, którzy zamiast czekać na efekty i liczyć, że jednak nie odniesie ona zamierzonego skutku powinni już, teraz, natychmiast starać się przeciwdziałać jej efektom. Proponuję zorganizowanie kontrakcji p.t.: „Rodzice, odważcie się rozmawiać”, której celem byłoby pokazanie tradycyjnej rodziny jako wzoru dla młodego pokolenia. Pozwoliłoby to zniwelować zagrożenie tworząc jednocześnie atmosferę dla rozwoju tradycyjnych więzi i zachowań. Czasu jest niewiele, rozzuchwaleni lobbyści homoseksualni nie czekają, działają tu i teraz by przenicować świat na swoją modłę. Jeżeli pozostaniemy bierni możemy któregoś dnia obudzić się nie tyle z ręką w nocniku co z czyimś... w tyłku.
Komentarze